Het is heel gebruikelijk dat ik in het grauwe januari in gedachten afreis naar de zinderende zomer. Soms vooruit naar wat nog achter de horizon zit. Vaak in de achteruitkijkspiegel van melancholie. Zo ook vannacht even, toen ik badend in het zweet van nicotinegebrek een poosje wakker was. Met het geestesoog gericht op de vorige dampende julimaand daalde er een besef neer dat ik jullie niet wilde onthouden: 4 lessen die ik kan trekken uit mijn geslaagde eerste 4-daagse.

Wet van behoud van energie

Mijn Nobelprijs voor de natuurkunde is geheel fictief, dus die wet bedoel ik niet. Wat wel? Als je iets wil, zul je er energie in moet stoppen. Heel. Veel. Energie. En dat betekent ook van tijd tot tijd je kont om 5 uur uit bed slepen voor een training. Op een vrije dag. Het goede nieuws? Na verloop van tijd krijg je er ook energie van terug.

Pijn is fijn

Iets van waarde komt altijd tegen een prijs. Of je nu wereldkampioen onderwaterschaken wil worden, of beste amateurkok van West-Sprundel. Pijn lijden dus. Het hoort erbij. Als ik niet door had gehobbeld nadat de laatste heuvel van Groesbeek mijn linkerknie beschadigde, was alles voor niets geweest. No way!

Maak jezelf kampioen

Er is maar één persoon die het voor je kan doen. Jij. Vergeet even de vrienden, familie, kennissen en alle anderen om je heen. Support is fijn. Hulp kan nuttig zijn. Maar als je een persoonlijk doel wil bereiken ben jij de enige die het écht kan doen. En die als een Herakles de nodige strijd daarvoor moet leveren. Zoals lopen over eindeloze dijken in een stuk niemandsland. Terwijl je lichaam nog woedend is over de afranseling van de dag ervoor. Afschuiven brengt je nooit verder dan waar je al bent.

Alles kan

Wanneer je de eerste drie lessen verinnerlijkt hebt kun je veel bereiken. Ik had hoop op de Via Gladiola, maar diep van binnen bleef ik wat onzeker over de haalbaarheid van mijn doel. Wat blijkt: het kan dus. Ik kan dingen waarvan ik dacht dat ik het nooit zou kunnen. Tenminste: als ik er veel energie in stop. En bereid ben pijn te lijden.

Wat een clichés!

Nou hè? In mijn ervaring zit echter een groot verschil tussen deze dingen weten met je verstand – en ze weten vanuit je wezen, je gevoel. Dat sterkt me in het huidige gevecht met mijn reptielenbrein. Hij speelt het vaak smerig – maar ik ga winnen! Wat helpt jou om je doelen te bereiken?