Dat ene liedje doet je gelijkt terugdenken aan de heerlijke vakantie. Of die vreselijke reis. Het brengt een beeld dat voor altijd op je netvlies staat. Herkenbaar? In 2001 trok ik met twee van mijn beste vrienden door Bulgarije. Een hete zomer in een vurig land met een voor ons totaal nieuwe taal en cultuur.
Gravin Elizabeth Báthory is een van de meest gruwelijke seriemoordenaars uit de historie. Zij en vier medeplichtigen zijn beschuldigd van zeker 650 moorden in het middeleeuwse Hongarije. Volgens de legende baadde zij graag in het bloed van jonge maagden om zo de eeuwige jeugd te verkrijgen. Dit is nooit bewezen, maar spreekt nog altijd tot de verbeelding.
Je kent het wel, van die nummers die je lekker mee kunt hummen. Tijdens de afwas, of een rit naar huis door een nacht vol krekelgezang. Muziek die vertrouwd aanvoelt, als een comfortabel vest. Maar waarvan je nooit bij de inhoud stil staat. Voor mij is The Joker van de Steve Miller Band zo’n plaat. En dan ga je eens naar de tekst luisteren.
De Griek Giorgios Mazonakis (1972) heeft in Nederland bepaald geen hitparadeabonnement. In zijn thuisland is Mazonakis echter een superster, vergelijkbaar met bijvoorbeeld Marco Borsato in Nederland. Wel met wat meer passie.
Een paar dagen geleden (17 januari 2012) overleed Jimmy Castor. Een naam die misschien niet iedereen wat zegt. De muziek die hij heeft gemaakt moet je wel kennen, als is het maar door de talloze artiesten die zijn nummers hebben gesampled.
Een kleine greep uit de verzameling: Christina Aguilera (Back In The Day), Kanye West (We Don’t Care), Spice Girls (If You Can’t Dance), Beastie Boys (Hold It Now Hit It), Salt ‘n Pepa (You Showed Me).