Die arme Ceasar. Verraden door zijn innigste vertrouweling. Zou hij zich in het hiernamaals vaak hebben afgevraagd hoe hij het had moeten zien aankomen? Een vraag die ik niet kan beantwoorden.

Daarom focus ik me maar op vragen waar ik wel wat mee kan. Deze keer vraag 21 tot en met 25 van de 50 questions that free your mind.

21.Zou je liever een genie vol zorgen of een zorgeloos leeghoofd zijn?
Er zijn van die dagen dat het me heerlijk lijkt om als een Tokkie op het bankje voor mijn huis te hangen. Kratje Euroshopper bier erbij, verschoten joggingpak aan, smoezelige crocs aan mijn voeten en zo dag wel doorkomen. Maar dan bedenk ik me hoezeer ik me kan ergeren aan mensen die lomp en onwetend zijn. En dat nog uitdragen ook. Brrrr. Ik kies voor optie 1. Breinstein, kom er maar in.

22.Waarom ben jij, jij?
Omdat het zo heeft moeten zijn. Wat mijn rol hier precies inhoudt is me nog niet duidelijk. Misschien blijft dat wel zo. Dat geeft niet, de reis zelf is al meer dan de moeite waard.

23.Ben je het soort vriend geweest dat je zelf als vriend wil?
Ja. Ik ben iemand die veel kan investeren in een vriendschap. Dat kan een gezellige dag op het terras zijn, maar ook eindeloze gesprekken als een vriend ergens mee zit. En zoals in vele mannenvriendschappen elkaar kameraadschappelijk voor de gek houden. Iemand zal zich vast wel een ophokplicht herinneren. Of een paar bakken vol met prei. Het is wel zo dat sommige vriendschappen op een gegeven moment verwaterd zijn. Zeker nu ik een gezin heb is mijn tijd beperkt en dat betekent keuzes maken. En de ‘liefde’ moet van twee kanten blijven komen. In eenrichtingsverkeer investeer ik weinig tot niets meer.

24.Wat is erger: een goede vriend die naar een verre plek vertrekt, of contact verliezen met een goede vriend die vlak bij je woont?
Het eerste. Afstand is in dit geval relatief. Ik groei, verander. Anderen ook. En dat betekent dat met sommige mensen contact kan verwateren. Omdat je andere interesses krijgt, of andere prioriteiten. Dat is het leven. Een goede vriend waar je nog wel sterk die klik mee hebt mis je veel sterker als die ver weg gaat wonen. Gelukkig is dat met de huidige communicatiemiddelen minder erg. Ook vind ik dat echte vriendschap niet is af te meten aan de frequentie waarop je elkaar ziet. Er zijn mensen die ik maar één of twee keer per jaar zie, en tussendoor maar af en toe spreek. Maar als je dan bij elkaar bent is het net alsof je diegene gisteren nog gezien hebt. Denk aan het liedje ‘Tranen Gelachen’ van Guus Meeuwis. Mooi is dat.

25.Waar ben je het meest dankbaar voor?
Dat ik de liefde van mijn leven gevonden heb. Ik had het tijdens mijn coming of age nooit gedacht dat het echt zou gebeuren. Tobber dat ik ben. En juist op het moment dat het niet in je hoofd zit is het er. Met nu twee nakomelingen als resultaat. Het is niet altijd gemakkelijk samen. En we hebben het soms ook aardig voor de kiezen gehad. Soms zijn we net twee tektonische platen die stug tegen elkaar in schuren. Maar na de aardbevingen en magma-erupties vinden we elkaar weer. Ik zou het voor niets in deze wereld willen ruilen.

De volgende keer mijn antwoorden op vraag 26 tot en met 30:

Als je mocht kiezen: zou je liever al je bestaande herinneringen verliezen, of geen nieuwe meer kunnen maken?
Is het mogelijk om de waarheid te kennen zonder deze eerst aan te vechten?
Is je grootste angst ooit uitgekomen?
Herinner je je die tijd, vijf jaar geleden dat je erg overstuur was. Maakt het nu nog steeds wat uit?
Wat is je meest gelukkige jeugdherinnering? Wat maakt deze zo speciaal?