101 DoelenPersoonlijke groei

To be, or not to be. Is that the question?

Voor de beelddenkers:  hoe ziet jouw plaatje eruit?  Zo zou je ook kunnen omgaan met de ’50 questions that will free your mind’.  In deze tweede  post hierover mijn antwoord op  vragen zes tot en met tien. Wat zou jouw antwoord zijn?

6. Als geluk de nationale munteenheid zou zijn, wel werk zou je dan rijk maken?

In de kern zou ik blijven doen wat ik nu doe: verhalen vertellen. Alleen de verhaalvorm zou anders zijn.  Ik zou me toeleggen op het schrijven van poëzie en proza. Mooie verhalen kunnen volgens mij mensen erg blij (lees: gelukkig) maken. Als je het van mij niet aanneemt;  vraag het maar aan Josine Nieuwland. Zelf word ik erg gelukkig van mooie en goede verhalen, dus noem mij dan voortaan maar Dagobert.

7. Doe je waar je in gelooft, of neem je genoegen met wat je doet?

Sinds een goed jaar geleden ben ik op reis. Van wie ik dacht te zijn, naar wie ik echt ben. En daar komt ook deze vraag in terug. Ik dacht altijd succesvol te moeten zijn, belangrijk op de één of andere manier. Daar droomde ik van, zuchtte ik naar. En werd er niet heel gelukkig van.

Sinds ik besef dat ik moet luisteren naar mijn gevoel in plaats van naar mijn hoofd is mijn interne koers gewijzigd. Ik probeer mijn energie te steken in mensen en dingen die echt belangrijk voor mij zijn. Belangrijk voor mij, niet belangrijk omdat ik denk dat het belangrijk hóórt te zijn. Waar ik precies uit ga komen weet ik nog niet.  Wel weet ik dat ik meer genoegen neem met wat ik doe dan eerst, omdat het goed voelt.  De zoektocht naar wie ik ben, wat ik kan en hoe ik mijn talenten kan gebruiken om anderen te helpen is al bevredigend op zich. Ook in dit geval is het wat mij betreft de reis die telt. De bestemming is minder belangrijk.

8. Als een mensenleven maar veertig jaar zou duren, in hoeverre zou je dan anders geleefd hebben?

Slik! Dan zou het nu al bijna over en sluiten zijn. Een griezelige gedachte, want ik ben nog lang niet klaar. Als.. dan… vragen vind ik eigenlijk niet te beantwoorden. En als ik heel eerlijk ben, denk ik dat het niet zo anders zou zijn geweest. Ik ben wie ik ben. Door genen, omgeving en ervaring zo gevormd. Voor mijn gevoel kan ik alleen daardoor zo zijn. Anders was ik wel iemand anders.

9. In hoeverre heb je echt controle gehad over de koers die je leven heeft genomen?

Als je er een optelsom van zou maken kom ik toch hoger uit dan in eerste instantie gedacht. Je jeugd wordt voor een flink deel bepaald door het nest waarin je uit het ei gekomen bent. Opvoeding vormt sterk je vaardigheden, normen en waarden. Je intrinsieke zelf (je kernkwaliteiten) staan vast. En een zekere eigenzinnigheid is me nooit vreemd geweest. Ik heb bewust gekozen voor een opleiding journalistiek; heb met heel mijn hart mijn Wendy getrouwd; na (wel wat te lang wikken) zelf de stekker getrokken uit een baan waar ik ongelukkig van werd, en bewust met Wendy gekozen voor een gezin. Natuurlijk is mijn baan ook wel eens weggesaneerd, is ons eerste kind pas met IVF verwekt en ben ik met inmiddels vergeten andere voldongen feiten geconfronteerd. Al met al heb ik meer geageerd dan lijdzaam afgewacht.

10. Ben je meer bezig met dingen juist doen, dan met de juiste dingen doen?

Mijn initiële reactie is het eerste. Wat je doet, moet je goed doen. Zo ben ik opgevoed, het is bijna een pavlov reactie. Dat inzicht is trouwens vrij recent. Daar is gelijk het besef bijgekomen dat de juiste dingen doen, als in de dingen doen de juist zijn voor mij, beter aanvoelt. Nu nog in de praktijk brengen.

De volgende keer mijn antwoorden op vraag 11 tot en met 15:

11. Je bent aan het lunchen met drie mensen die je respecteert en bewonderd. Zij beginnen allemaal een goede vriend van je te bekritiseren, terwijl ze niet waten dat het jouw vriend is. De kritiek is onsmakelijk en onterecht. Wat doe je?
12. Als je een pasgeboren kind één advies mocht geven, wat zou het zijn?
13. Zou je de wet overtreden om iemand waar je van houdt te redden?
14. Heb je wel eens eerst iets als gestoord gezien, waarvan je later het genie zag?
15. Waarvan weet jij dat je het anders doet dan de meeste mensen?

2 gedachten over “To be, or not to be. Is that the question?

  1. it’s not the destination but the yourney gives you happiness or sorrow. ( van de Dalai Lama)

  2. Of zoals ik leerde: Het is niet de weg die je gaat, maar het spoor dat je achter laat !

Geef een reactie